Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 12 maja 2015 roku powódka E. G. wniosła o podwyższenie alimentów ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w B. P.w dniu 02 września 2014 roku w sprawie III RC 367/14 ustalającej alimenty na rzecz B. G. od pozwanego P. G. z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 500 zł miesięcznie oraz na rzecz K. G. od pozwanego P. G. z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 600 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminu każdej raty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że ustalone dotychczas alimenty są zbyt niskie, jest jej ciężko wychowywać i utrzymywać dwoje dzieci, gdyż od stycznia 2015 roku dzieci zaczęły chorować, co wiąże się z dodatkowymi kosztami zakupu leków oraz kosztami dojazdu do lekarzy.

Pismem procesowym z dnia 26 maja 2015 roku powódka zmodyfikowała powództwo wnosząc o podwyższenie alimentów z kwoty po 400 zł do kwoty po 600 zł w stosunku do dwójki dzieci tj. do kwoty łącznie po 1200 zł miesięcznie płatnej przez pozwanego z góry do 10–go każdego miesiąca do rąk powódki wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia którejkolwiek z rat.

Pozwany nie złożył odpowiedzi na pozew zaś na rozprawie w dniu 03 listopada 2015 roku nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie. W toku rozprawy strony podtrzymały swoje stanowiska procesowe.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył co następuje:

B. G. ur. (...) i K. G. ur. (...) są dziećmi pozwanego P. G. oraz E. G..

Ostatnio alimenty od pozwanego P. G. na rzecz B. G. i K. G. zostały ustalone ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w B. P.w dniu 02 września 2014 roku w sprawie III RC 367/14 w kwocie po 400 złotych miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich powodów. Dzieci stron rosną i wymagają większych nakładów finansowych. Dzieci z matką i pozwanym mieszkali razem do sylwestra 2014 roku u rodziców E. G.. Pozwany jest kierowcą w transporcie międzynarodowym i po ostatnim sylwestrze wyprowadził się definitywnie od swojej rodziny. Wcześniej miał dużo większe możliwości przyjeżdżania gdyż miał krótsze kursy i miał możliwość przebywania w domu. Płaci alimenty nie regularnie, albo w ratach. Małoletni powodowie chodzą do przedszkola, czesne miesięcznie wynosi 400 zł za dwóch, od września tego roku obaj poszli do przedszkola, wcześniej chodził tylko B. G.. Powódce potrzebne są także pieniądze na transport do przedszkola. Młodsze dziecko jest chore na astmę i alergię i przyjmuje stałe leki. Pozwany ma zasądzone alimenty na rzecz żony E. G. w kwocie po 300 zł miesięcznie, zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego w B. P.z dnia 29.05.2015 roku w sprawie III RC 219/15, ale ich nie płaci.

E. G. podejmuje czasem prace dorywcze, jednak z uwagi na uraz kręgosłupa jakiego doznała podczas upadku ze schodów z dzieckiem musi się rehabilitować. Pomagają jej rodzice, udostępniając jej i dzieciom mieszkanie. Pozwany P. G. porzucił żonę i jest związany z inną kobietą, z którą mieszka z nią od lutego 2015 roku. Kiedy pozwany żył razem z żoną i dziećmi, zostawiał żonie po 500 zł na tydzień na potrzeby jej i dzieci. Rodzina pozwanego nie pomaga powódce, matka pozwanego mieszka i pracuje w W.. W ramach ustalonego podziału obowiązków w trakcie małżeństwa E. G. pilnowała dzieci, a pozwany zarabiał na ich utrzymanie.

Pozwany P. G. od 4 lat pracuje jako kierowca w transporcie międzynarodowym. Pracował u różnych pracodawców ostatnio w firmie (...) w B.. W dniu 31 października 2015 roku wypowiedział pracodawcy umowę o pracę. Wcześniej zarabiał około 2500 zł miesięcznie. Otrzymywał także delegacje na wyjazdy służbowe np. w czerwcu 2015 r. otrzymał kwotę delegacji netto 2042,55 zł zaś w lipcu 2015 roku kwotę 6120,05 zł. Obecnie żyje z konkubiną, która jest z nim w ciąży, zamieszkuje w mieszkaniu po swojej babci w B.. Pozwany utrzymuje kontakt z synami, bierze dzieci do swojego mieszkania. P. G. jest zdecydowany na przeprowadzenie rozwodu z żoną, E. G. od dawna wie o jego związku z inną kobietą.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania stron: powódki E. G. (k 66v, k. 74v-75), zeznania pozwanego P. G. (k 74-75), zaświadczenia lekarskie odnośnie małoletnich powodów (k. 3) kartę informacyjną z leczenia szpitalnego E. G. i dokumentację lekarską (k. 19-22) informację z firmy (...) odnośnie wynagrodzenia P. G. i wypłaconych dietach (k. 57-58), akt sprawy III RC 367/14 Sądu Rejonowego w B. P..

Sąd obdarzył wiarą zeznania stron, są one bowiem potwierdzone innymi dowodami obdarzonymi przez sąd wiarą w tym także dokumentami złożonymi w toku sprawy.

Zgodnie z dyspozycją art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie się możliwości zaspokajania potrzeb własnymi siłami. Podwyższenie alimentów następuje wówczas, gdy zwiększeniu uległy potrzeby uprawnionego albo wzrosły możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 kro należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i okoliczności mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych oraz istotnie wpływają na zakres obowiązku alimentacyjnego.

Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wskazuje, że nastąpiła istotna zamiana okoliczności po stronie uprawnionych do alimentów powodów. Zmiana powyższa była następstwem upływu czasu. Od daty ustalenia alimentów w dniu 02 września 2014 roku do daty wydania orzeczenia upłynął ponad rok. W tym czasie bez wątpienia wzrosły ceny oraz potrzeby i uzasadnione wydatki małoletnich powodów. Od czasu zasądzenia ostatnich rat alimentacyjnych nastąpiła zmiana stosunków uzasadniająca podwyższenie alimentów wynikająca ze zwiększonych potrzeb powodów, związanych z ich wiekiem, zwiększonych kosztów utrzymania rodziny, zwiększonych kosztów związanych z ich rozwojem.

Zdaniem Sądu przesłanki z art. 138 krio zostały w sprawie niniejszej spełnione, a tym samym żądanie powodów podwyższenia alimentów na ich rzecz co do zasady należało uwzględnić.

Stosownie do treści art. 135 § 1 krio zakres obowiązku alimentacyjnego z jednej strony wyznaczają usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a z drugiej strony możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentacji.

W niniejszej sprawie małoletni B. G. ma skończone 5 lat i 6 miesięcy, zaś K. G. 2 lata i 5 miesięcy. Należy zapewnić im podstawowe utrzymanie wyżywienie, ubranie, opiekę lekarską i zakup leków w przypadku choroby a także zakup zabawek oraz środków czystości i kosmetyków oraz środki na opłacenie przedszkola.

Zdaniem Sądu alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich pozwolą pokryć potrzeby powodów i są adekwatne do możliwości zarobkowych pozwanego.

Wskazać należy, iż pozwany od kilku lat jest kierowcą w transporcie międzynarodowym, jest osobą młodą i zdrową, ma doświadczenie zawodowe i staż pracy u kilku pracodawców. Zdaniem Sądu pozwany ma możliwości zarobkowe pozwalające mu na płacenie alimentów na poziomie ustalonym przez Sąd niniejszym orzeczeniem. Na powyższe wskazuje bowiem analiza jego aktywności zawodowej i duże doświadczenie w pracy zawodowego kierowcy. Wskazać należy, że pozwany w niewielkim stopniu angażuje się w wychowanie swoich synów, zaś główny ciężar ich wychowania, opieki w trakcie choroby spoczywa na matce dzieci, która z tego tytułu ma mniejsze możliwości zarobkowania, zaś swoje obowiązki alimentacyjne wypełnia poprzez osobiste starania o ich utrzymanie i wychowanie.

W pozostałej części powództwo oddalono jako zbyt wygórowane do potrzeb powodów w części dotyczącej obowiązku alimentacyjnego pozwanego.

Z urzędu na podstawie art. 333 § 1 pkt. 1 kpc wyrokowi w części zasądzającej alimenty, nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Orzeczenie w przedmiocie kosztów procesu uzasadnia przepis art. 98 § 1 i § 3 kpc w związku z § 7 ust 1 pkt 11 i ust 4 przepisów Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity Dz. U z 2013, poz. 461).

Wysokość opłaty sądowej od pozwu, którego obowiązku uiszczenia nie miał powód ustalono na podstawie art. 13 ust 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U z 2005 roku, Nr. 167, poz. 1398 ze zmianami) i zgodnie z zasadą określoną w art. 113 ust. 1 powołanej wyżej ustawy orzeczono jej ściągnięcie od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa.

Mając powyższe okoliczności na uwadze, na podstawie powołanych przepisów Sąd orzekł jak w wyroku.